Dag 5-7

Dag 5 tm 7

2 februari 2010, een speciale dag! We begonnen de dag speciaal want ere deelnemer Arjen van Triest is jarig! Hij is verwend met vele kadootjes waaronder van de groep een wijze uil met een groot hart wat natuurlijk helemaal op hem van toepassing is. Hij is toegezongen, gefeliciteerd, slingers en balonnen omhangen, mooi schort van thuis aan en de bus is met vlaggetjes versierd!

Na deze vrolijke start en koffers inladen dus om 0730 uur vertrokken naar het Zuiden. We rijden door een prachtig landschap, mooie groene valleien. We passeren het gebied wat overgaat in beheer door de Palestijnse autoriteit alleen te zien aan uitkijktorens en wat militairen. We rijden heel kort langs de grens met Jordanië, dit wordt afgesloten door een elektronisch hek. Als je er al verkeerd naar kijkt, staat er binnen 10 minuten een patrouille op je dak. We drinken koffie onderweg en eten lekkernij meegebracht van de bakker in Haifa. Hierna gaan we op weg naar Qumran. Daar krijgen we eerst een filmpje te zien over wat Qumran geweest is en hoe de plaats gevonden is. Het is in 1947 ontdekt door een jongetje wat een afgedwaald geitje van zijn kudde zocht, een steen naar het geitje gooide om hem mee te krijgen en vervolgens wat hoort rinkelen. Van schrik hard weggelopen maar toch nieuwsgierig geworden later teruggaat met vriendjes. Tot zijn teleurstelling vindt hij alleen kruiken die zijn moeder ook heeft staan en wat oude kranten. Toch wordt het nieuws bekend en een handelaar geeft 70 dollar aan de jongens en neemt het mee. Het blijken oude boekrollen te zijn. Hij verkoopt ze weer voor 110 dollar aan de Syrische kerk die ook niet goed weet wat ermee te doen. Pas als een Amerikaanse familie dit opkoopt, wordt duidelijk wat het is. Het zijn Bijbelboeken. Er komt een ware zoektocht op gang en in nog 11 grotten worden meer Bijbelboeken gevonden, allen samen ons Oude testament/ de Tenach. Uit het boek bewaard in het museum in Jeruzalem, blijken het exacte, minutieus overgeschreven Bijbelboeken.

Op de plek van Qumran (vlakbij Jericho) waar dit gevonden is, leefden in de tijd van Jezus een groep Essenen. Waarschijnlijk hebben Johannes de Doper en zelfs Jezus zelf hier ook een tijdje gewoond in de tijd dat ze in de woestijn verbleven. De Essenen noemden zichzelf Zonen van het Licht en kopieerden dus Bijbelboeken en schreven zelf geschriften met hun inzichten en opvattingen. Hun rituele wassingen en strengheid en felheid waarmee zij hun meningen naar voren brachten, vind je zowel bij Johannes als bij Jezus terug. Een hele bijzondere plek dus! De stilte die daar heerst zo hoog op de berg tussen de rotsachtige bergen in de hete zon, overweldigend..

Toen waren we wel aan een ijsje toe, hier staan wij als meiden inmiddels bekend (of berucht) om in de groep!

Na deze ervaring zijn we richting Dode zee teruggereden waar we tijdens onze heenreis al mooie uitzichten op gehad hadden. Aan de dode zee hebben we heerlijk onze luxe belegde broodjes ter ere van Arjen opgegeten. Hierna weer terug de bus in en op naar de kamelen! De woestijnwind was wat frisjes dus allemaal getooid met een truitje onze eigen kameel uitgezocht. Erop springen, achterover hangen en voor- en achteruit en dan zat je hoog en droog op dit schip van de woestijn! En let wel, IEDEREEN ging mee, van de jongste tot de oudste. Petje af en bijzonder. We hebben een tocht van een uur gemaakt al hobbelend langs soms diepe ravijnen waar de dieren onaangedaan hun hoeven net naast de rand zetten. Onderweg uitleg gekregen over deze route, het is de oude karavaanroute van Saoedi-Arabië naar Damascus.
Hierna mochten we op de grond op kussens genieten van een kopje woestijnbloem thee en ons weer in de bus begeven. Op naar ons nachtverblijf…

Vol verwachting klopt ons hart, wat gaat het zijn. We komen aan bij het dorpje Drejat Beduin village. Hier wonen de Falachi, een stam die er trots op is hun families en stammen zuiver van hun eigen bloed te behouden. Er wonen nu 840 mensen in het dorp en ze zijn de enige Falachi. Ze hebben dit dorp illegaal gebouwd, het is met de grond gelijkgemaakt, maar na veel gelobby is het erkend en sinds 8 maanden hebben ze ook stromend water. Ze zijn nog niet aangesloten op het elektriciteitsnetwerk maar hebben hun eigen aggregatoren die een vreselijk lawaai en stank produceren. We worden warm verwelkomt en aanschouwen ons onderkomen. Het is een oude schuur met muren van jute waar in een grote kring tegen de muren op verhogingen matrassen en kussens liggen. Met doeken is het dak van binnen gekleed zodat het toch op een tent lijkt :). Eh… brrrrrr. We krijgen nog dekens, we zullen zien…

We krijgen weer een kopje thee en worden vervolgens het dorp mee doorgenomen naar een grot. De man verteld ondertussen vol trots en levendig over het bestaan en geschiedenis van de Falachi. In de grot laat hij zien hoe ze daar vroeger woonden, gezellig samen met schapen, koeien en kamelen – hun kostbaarste bezit! Hij verteld vermakelijk over de 2 vrouwen van zijn vader, van Israel mag je maar 1 vrouw maar van de islamitische wetten mag je er maar liefst 4. Dit lokte natuurlijk de nodige vragen uit!!! Na nu een slokje koffie en nog meer uitleg terug voor het avondeten. Heerlijk gegeten, allemaal arabisch klaargemaakt met superveel groente. Hierna een lekker kopje koffie en verkleedpartijen met traditionele jurken en tulbanden en sabels, nou dat sprak tot de verbeelding en veel hilariteit! Buiten brandde een kampvuurtje… en dan naar bed. Dekens op zoeken en proberen met kleren, jassen ed warm te worden in ons “bed”. Heel bijzonder, sommigen hebben goed geslapen, anderen helemaal niet maar bijzonder en gezellig samen was het wel. Om 5 uur gewekt door een prachtig zingende minaret…

Rond 7 uur was iedereen wel wakker en toen aan een heerlijk ontbijtje bestaande uit salades! Wennen voor de gemiddelde Hollander.. wel supergezond. Hierna weer ingeladen, onze gastheer bedankt en richting de Massade gereden door een mooi rotsachtig woestijnlandschap met even later weer uitzicht op de Dode zee. Massada is de rotsvesting van Herodes op 400 meter hoogte op een steile rotshelling. Je moet erheen met een gondel met kabelbaan, mocht ook lopen maar hebben we toch maar vanaf gezien, flauw he. Onze vaste gids Hans trok zijn register aan vele geschiedenis kennis los en heeft ons alles over deze plek verteld. Hier hebben in totaal 960 mensen gewoond, je ziet een prachtig badhuis voorloper van de sauna en de vele opslagruimten waar ze olijven, fruit, water ed opgeslagen hebben. Het is wel een trieste geschiedenis, in het kort: na een Romeins beleg die hun als opstandelingen zagen hebben de 960 mensen zelfmoord gepleegd. 2 vrouwen en kinderen zaten verstopt in het badhuis en die zijn door de Romeinen gevonden en als slaaf afgevoerd, maar konden daardoor wel hun verhaal vertellen.

Hierna op naar de Dode Zee! Bij een Spa hebben we ons omgekleed, in de modder gewenteld, afgespoeld met zwavel warm water en vervolgens heerlijk rondgedobberd in de Dode Zee. Een knipoog van God, het was prachtig weer op dat moment. Want na dit alles en na lunch gingen we naar de bus… en het regende! We zijn toen snel naar ons volgende reisdoel gereden. Ein Ghedi, een kloof met waterval en prachtige tuin maar we mochten vanwege het weer niet meer binnen. De gids vertelde dat zodra het in Jeruzalem regent, hier alles afgesloten wordt omdat het dan gevaarlijk wordt. De woestijn neemt nauwelijks water op en dan raast alles van de bergen. Dus op naar Jeruzalem. Daar aangekomen regende het ook en blijkt het koud. Er wordt zelfs sneeuw voorspelt, uniek voor Jeruzalem. Een hele omslag dus. We zitten nu in het Jeruzalem Tower hotel aan de Jaffastraat. Rustig uitgepakt, gegeten en fijne groepstijd gehad waar we gesproken hebben over oa Ezechiel 33, 35 en 39 (lees vers 23, 24 en 29 en zie onze opdracht!).

En nu… bedtijd! Morgen programma om 08.30 uur vertrek voor een daginvullende wandeltocht door Jeruzalem met Koen Yanush. Het programma is wat gewijzigd omdat de werkprojecten niet helemaal volgens oude programma konden. Nu t/m zaterdag toeristische invulling en vanaf zondag handen uit de mouwen!

Ps: Berthine, ma Annie vraagt of je aan Joke de website wilt doorgeven.
PS: iedereen weer bedankt voor de reacties, ontroerende en superblije reacties als we de berichten doorgeven of laten lezen!

Tot morgen!
Jorieke en Renate